Zaledwie kilka dni temu mogliśmy obchodzić aż 77 rocznicę Warszawskiego Powstania. Była to wówczas największa akcja zbrojna podziemia w Europie, przez Niemców okupowanej. Poprzez decyzję Dowódcy Armii Krajowej generała Komorowskiego, zaczęła się 01.08.1944 r. W ciągu kolejnych 63 dni powstańcy staczali walkę, której ideą była Polska niepodległa, wolna od wystąpień zbrojnych Niemiec oraz przewagi sowieckiej. Na podstawie ustaleń, około 16 tysięcy ludzi zostało pozbawionych życia w trakcie walki o stolicę, natomiast rannych zostało dwadzieścia pięć tys. osób, wśród nich przeszło sześć tysięcy ciężko rannych. Ponadto, około 30 procent osób, które w okresie Powstania Warszawskiego poległy w walce, to ofiary mordów przeprowadzanych poprzez niemieckie formacje policyjne a także wojskowe. Definitywnie największe natężenie zbrodni na ludności cywilnej miało miejsce w okresie pierwszych dwóch tygodni sierpnia 1944 - podczas gdy obowiązywał rozkaz Hitlera dotyczący ludobójstwa w Warszawie.

Niestety, mimo ogromnego poświęcenia oraz nieprzeciętnego bohaterstwa żołnierzy AK, oraz zwykłych niewojskowych - Powstanie nie powiodło się. Pomimo tego, z całą pewnością powinno się dbać o odwagę i pamięć ludzi angażujących się w walkach i po prostu oddać im szacunek, bo przecież walczyli o godność i wolność człowieka. Dlatego też warto nie tylko w ten jedyny dzień w roku, ale także częściej zatrzymać się na parę chwil w tym pędzie życia codziennego i przyjrzeć się temu, ile wyrzeczeń oraz poświęceń musieli przyjmować ludzie w tamtych trudnych czasach i w jak honorowy sposób udowadniali swoją odwagę, determinację, heroizm oraz chęć jednoczenia się. Dziś nietrudno jest niesłusznie oceniać tamtych ludzi, ale nie zapominajmy o tym, że żyli oni w zdecydowanie innych czasach niż my. Warto także zaznajomić się porządnie z historią Powstania Warszawskiego, po to by dowiedzieć się o większej ilości informacji, które są równie istotne i potrafią zmienić nasze postrzeganie niemalże diametralnie. Pokażmy swoją empatię a także respekt.